Op een eiland in de Middellandse zee, op de grens met fort Europe, neemt een groep vluchtelingen plaats in een onthaalklas waar een leraar (Valentijn Dhaenens) hen opwacht. Er ontspint zich een drieledig welkomstwoord: aanvankelijk afwijzend en ontnuchterend, nadien vol empathie en goede wil en tot slot komt hij op de proppen met complexe regels en onbegrijpelijke procedures waaraan ze moeten voldoen.
Op het snijvlak van documentaire en fictie onderzoekt Stranger in paradise de machtsverhouding tussen Europa en migranten. Wir Schaffen Das. Of toch niet? En aan welke voorwaarden en kosten? De botte maar intelligente aanpak van regisseur Guido Hendrikx is confronterend en wekt vragen op bij de kijker: Werkten deze vluchtelingen uit vrije wil mee aan deze documentaire? Werden ze gecast voor de documentaire? Wat wil de filmmaker precies bereiken met deze film?