Een waargebeurd verhaal, verteld en gespeeld door de jongen die het meemaakte.
De zomer van de vijftienjarige Joey en zijn jongere broertje begint mooi: na twee jaar bij hun tante en oom te hebben gewoond, worden ze teruggeplaatst bij hun moeder. Aanvankelijk gaat alles goed en Joey vindt zijn draai bij een dansgroep. Tot zijn moeder in haar oude gewoontes vervalt. Joey zet alles op alles om jeugdzorg buiten de deur te houden, maar hoe lang houdt hij deze destructieve dans met zijn moeder nog vol, ten koste van zijn eigen geluk?
☆☆☆☆
"Yfendo van Praag is een natuurtalent" - De Volkskrant
"Hartveroverend energiek semidocumentair portret" - Trouw
"Invoelbaar en intens" - De Telegraaf
"Het sociaal-realistische coming of age-drama I Don’t Wanna Dance slaat met hartverscheurende momenten de spijker op z’n kop." De Filmkrant
"Alles is zo naturel gespeeld. Als kijker heb je regelmatig het idee dat je naar een documentaire kijkt." Nederlands Dagblad
"Klein maar uiterst sfeervol speelfilmdebuut" VPRO Cinema